Baska bir bloga bakarken benim blog karsima cikti, unutmusum :) Yazdiklarimi okuyunca ne kadar guzel birsey oldugunu anladim.
Nazmi iki haftadr Morocco'da, kizlarlan bas basa kaldik. Cok kizardim kendisine, kizlarlan ilgilenmiyor diyor ama simdi anladimki az bile olsa faydasi oluyormus.
Zelal buyudu, cok buyudu. Genc kiz olmaya cok hevesli, cok ozeniyor ablalarina. Ama ben istemiyorum buyumesini, benim ilk goz agrim O. Ilkokul 1 e basladi, durumu iyi ama daha iyi olabilir, simdi daha sIkI calisiyoruz. French immersion a gondermedigime cok pismanim. Babasi istemedi, bende fazla sIkIstirmadim, keskede gonderseymisim. Evde kendim ogretmeye basladim, cogu zaman fransizca konusuyorum. Keskem bebeklikten konussaymisim. Keske, keske, kesekeler...
Patinaj ve gymnastic yapiyor.
Lea ah Lea O da buyudu. 2 ay sonra 3 yasinda oluyor. Zaman cok cabuk geciyor... Babasini cok ozluyor. Dislerini fircalarken, devamli soruyor, anne babanin fircasi nerde? Veya yemekteysek, baba neden gelmiyor yemegini yemeye? Cpk ozluyor. Zelal de ozluyor ama O anliyor ve gostermiyor fazla. Lea turkce konusuyor, cok cenesiz oldu ama ingilizceyi cok iyi anliyor artik. Cocuk ortamina alismasi icin haftada 3 gun parenting and family centere e goturuyorum. Cok faydasi oldu, pesimi birakmayan lea artik simdi kendiligine gidip oymuyor.
Ben 5 aydir evdeyim. Torornto da daycare cok pahali ve kendim cocuklarima bakmak istedim, bir sure. Calisirken erken cikip gec geliyordum eve. Cocuklarima zaman ayiramiyordum. Cocuk varsa, anne veya babanin evde olmasi sart. Zelal da kendisini toparladi ve daha cok mutlu.
Simdilik bu kadar, umarim sIk sIk yazARIM ARTIK.
